جهان‌صنعت نیوز نوشت: در سال‌های اخیر، ایران با مجموعه‌ای از بحران‌های همزمان اقتصادی، سیاسی و اجتماعی مواجه بوده است؛ از فشار تحریم‌ها گرفته تا تورم‌های چند ده درصدی که زندگی روزمره مردم، به ویژه کارگران، حقوق‌بگیران و اقشار آسیب‌پذیر را تحت تأثیر قرار داده است. محدودیت‌های سیاسی، کنترل انتصابات و انتخابات، و شکاف بین نسل جوان و حاکمیت نیز بر بی‌اعتمادی اجتماعی افزوده و سرمایه اجتماعی کشور را کاهش داده است. همزمان، مسائل سیاست خارجی و تهدیدات بین‌المللی، به ویژه بازگشت تحریم‌ها و فعال شدن مکانیزم ماشه، موجب افزایش نگرانی‌ها درباره مسیر آینده کشور شده است. در این شرایط، محمود میرلوحی، فعال سیاسی و نماینده پیشین مجلس، با نگاهی تحلیلی، وضعیت اقتصادی، سیاست داخلی و خارجی ایران را بررسی می‌کند و نسبت به پیامدهای استمرار سیاست‌های فعلی هشدار می‌دهد.
تورم و معیشت؛ زندگی مردم زیر فشار سنگین
میرلوحی وضعیت اقتصادی کشور را در سال گذشته بحرانی توصیف می‌کند و می‌گوید: «تورم متوسط طی یک دهه گذشته به بیش از ۴۰ درصد رسیده است. وقتی در دولت خاتمی حدود ۱۰ میلیون نفر زیر خط فقر بودند، امروز برخی آمارها این عدد را تا ۳۰ میلیون نفر گزارش می‌کنند. این وضعیت زندگی مردم را به ویژه برای تأمین نیازهای اساسی مثل غذا، دارو و مسکن بسیار دشوار کرده است.» وی ادامه می‌دهد: «شعار رونق اقتصادی و بهبود معیشت بارها مطرح شده، اما تحقق عملی آن تاکنون میسر نشده است. دولت‌های مختلف، چه روحانی و چه رئیسی، موفق به کاهش محسوس تورم و افزایش سرمایه‌گذاری نشده‌اند و شرایط اقتصادی همچنان بحرانی است.»
شکاف اجتماعی و کاهش اعتماد ملی
میرلوحی درباره سیاست داخلی می‌گوید: «محدودیت‌های اعمال‌شده در انتخابات، انتصابات و برخی سیاست‌ها باعث کاهش اعتماد مردم به نهادهای رسمی شده است. نسل جدید، به ویژه نسل زد، احساس می‌کند از سیاست‌های حاکم بی‌اثر است و همین امر باعث افزایش فاصله بین مردم و حاکمیت شده است.» او نمونه‌هایی از مشکلات را بیان می‌کند: «انتصاب مدیران، استانداران و معاونان هنوز تحت تأثیر سلیقه دستگاه‌های امنیتی است و حتی وقتی مجلس فردی را تأیید می‌کند، روند طولانی و سلیقه‌ای تصمیم‌گیری موجب تأخیر می‌شود. همچنین آزادی زندانیان سیاسی و توجه به مطالبات ایرانیان خارج از کشور هنوز محسوس نیست.»
دیپلماسی و تهدیدها؛ فشار خارجی و ضرورت بازنگری سیاست خارجی
میرلوحی درباره سیاست خارجی می‌گوید: «فعال شدن مکانیزم ماشه و بازگشت تحریم‌ها، فشارهای بین‌المللی و داخلی را همزمان افزایش داده است. برخی جریان‌ها مشکلات کشور را ناشی از فشار خارجی می‌دانند، اما واقعیت این است که بسیاری از کشورها با شرایط مشابه بدون این محدودیت‌ها اقتصاد خود را مدیریت می‌کنند.» وی بر ضرورت کاهش تنش با همسایگان و اتخاذ رویکرد دیپلماتیک تأکید می‌کند: «چرا باید کشورهای منطقه علیه ما متحد شوند؟ لازم است سیاست خارجی بازنگری شود تا هم فشارها کاهش یابد و هم زمینه سرمایه‌گذاری و رشد اقتصادی فراهم شود.»
اقدامات ملموس؛ شعار کافی نیست، مردم به عمل نیاز دارند
میرلوحی تصریح می‌کند: «شعار دادن کافی نیست و اقدامات عملی باید محسوس و ملموس باشند. تغییرات باید در حوزه‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی دیده شود. از آزادی زندانیان سیاسی گرفته تا رفع محدودیت‌ها در انتصابات، ایجاد فرصت برابر برای زنان و جوانان و توجه به مطالبات مردم، همه باید آثار ملموس داشته باشد تا اعتماد از دست رفته بازگردد.» وی هشدار می‌دهد: «اگر بازنگری در سیاست‌ها صورت نگیرد و این شکاف بین حاکمیت و مردم ادامه یابد، احتمال افزایش نارضایتی‌ها و تشدید بحران‌ها در ماه‌ها و سال‌های آینده بسیار بالا خواهد بود. انباشته شدن مشکلات اقتصادی و اجتماعی، حتی با کوچک‌ترین جرقه، می‌تواند اعتراضات گسترده‌ای را ایجاد کند.»
میرلوحی می‌گوید: «سیاست‌های داخلی که تغییر محسوس نداشته‌اند، باعث شده سرمایه اجتماعی کاهش یابد و مشارکت مردم در تصمیم‌گیری‌ها محدود شود. محدودیت در فعالیت‌های فرهنگی و هنری، مشکلات در انتصابات مدیران، و عدم توجه به مطالبات زنان و جوانان، همه نشان‌دهنده فقدان بازنگری واقعی در سیاست‌هاست.»
وی در پایان تأکید می‌کند: «ادامه مسیر فعلی، نه تنها اعتماد عمومی را کاهش می‌دهد، بلکه زمینه‌ساز تشدید بحران‌ها و اعتراضات گسترده خواهد بود. اگر دولت و نهادهای تصمیم‌گیر، از فرصت فعلی برای بازگرداندن اعتماد و بهبود سیاست‌ها استفاده نکنند، جامعه با مشکلات عمیق‌تری مواجه خواهد شد.»